ماه

مجله دلتا

شنبه ۰۸ اردیبهشت ۰۳

ماه در آینده‌ زمین را تنها خواهد گذاشت

۴۰۶ بازديد
ماه هر سال با سرعتی ثابت در حال دورشدن از زمین است و در فاصله‌ ۶۰۰ میلیون سال آینده کاملا زمین را ترک خواهد کرد.
ماه در حال دورشدن از زمین

ماه در حال دورشدن از زمین است. تنها قمر زمین هر سال به اندازه‌ تقریبا ۳/۸ سانتی‌متر از زمین دور می‌شود. هیچ راهی برای توقف این روند وجود ندارد و نمی‌توان زمان را به‌عقب برگرداند. هر کاری انجام دهیم، نیروهای گرانش نامرئی و یکپارچه هستند که ماه را از زمین دور می‌کنند و در چند میلیون سال آینده، باید با ماه وداع کنیم. با مجله دلتا همراه باشید.

ماه در حال دورشدن از زمین است

درحدود ۴/۵ میلیارد سال پیش، ماه به شکل توده‌ای از سنگ‌ریزه‌ها در اطراف زمین شناور بود. در آن زمان، ماه به زمین ده برابر نزدیک‌تر از فاصله‌ کنونی بود. به‌دلیل برخورد کیهانی ماه به‌شکل توده‌ای گداخته و داغ و قرمز در آسمان شب می‌درخشید. سپس، با سرعت تقریبی ۲۰ سانتی‌متر در سال از زمین دور شد.

جاذبه‌ قمرها

به‌همین‌ترتیب، ماه به دورشدن از زمین ادامه داد. جاذبه‌ قمرها با وجود کوچک‌بودن می‌تواند بر سیاره‌های میزبانشان تاثیر بگذارد و باعث اندک برآمدگی آن‌ها به‌سمت بیرون شود. در سیاره‌ای اقیانوسی مثل زمین، این اثر به‌شکل جزرومد نمایش داده می‌شود. ماه باعث کشش اقیانوس‌ها می‌شود؛ اما به‌مرور حرکت ماه در مدار خود افزایش می‌یابد. جیمز اودونوگ، دانشمند سیاره‌ای jaxa، سازمان فضایی ژاپن می‌گوید:
اگر سرعت خود را هنگام چرخش در مدار زمین افزایش دهید، می‌توانید با موفقیت بیشتری از جاذبه‌ زمین بگریزید.

دانشمندان این پدیده را عقب‌نشینی قمری می‌نامند؛ عبارتی جذاب که می‌توان آن را راه فراری برای ماه دانست. آن‌ها این عقب‌نشینی را با تابش پرتوهای لیزر به آینه‌هایی که فضانوردان آپولو در ماه قرار داده بودند، اندازه‌گیری کردند و با این داده‌ها و منابع دیگر به اندازه‌گیری حرکت‌های قبلی پرداختند. سرعت عقب‌نشینی ماه در طول سال‌های گذشته تغییر کرده و نوسان‌هایی متقارن با رویدادهای درخور توجه مثل بمباران‌های شهاب‌سنگ ماه و تغییرات عصر یخبندان زمین رخ داده است.

عقب‌نشینی پیوسته تاثیری فراتر از جزرومد بر زمین خواهد گذاشت. نیروهایی که ماه را از ما دور می‌کنند، باعث آهسته‌‌شدن چرخش زمین و افزایش طول روزها می‌شوند. در ابتدا که ماه به زمین نزدیک‌تر بود، زمین با سرعت بیشتری به دور خود می‌چرخید و یک روز زمینی، تنها معادل چهار ساعت بود. براساس سرعت فعلی عقب‌نشینی قمری، یک قرن طول می‌کشد تا دو میلی‌‌ثانیه به روز زمینی اضافه شود.

دلایل علمی

به‌دلایل علمی، انتظار می‌رود ماه برای همیشه به دورشدن از زمین ادامه دهد و برخلاف فیلم اکشن moonfall، با ما برخورد نخواهد کرد. درحدود ۶۰۰ میلیون سال آینده، ماه به‌اندازه‌ای از زمین دور می‌شود که انسان‌ یکی از پدیده‌های سماوی به نام ماه‌گرفتگی را از دست خواهد داد. دیگر ماهی در کار نخواهد بود تا جلو نور خورشید را مسدود کند و سایه‌اش را روی زمین بیندازد؛ اما ماه بازهم به زمین وابسته خواهد بود و این‌بار چشم‌اندازی متفاوت و داغ‌تر از زمین را نظاره می‌کند.

در آن زمان، آب اقیانوس‌ها شروع به تبخیر می‌کنند. البته در فاصله‌ چندمیلیارد سال آینده هم خورشید کاملا ماه و زمین را از مدار خارج می‌کند. خورشید با رسیدن به پایان سوخت خود، منبسط و متورم می‌شود و سیاره‌های داخلی منظومه‌ شمسی را خواهد بلعید.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطالب دانستنی مطلب زنی که ادعا می‌کند توسط فضایی‌ها ربوده شده است را بخوانید.

توسعه‌ شبکه‌ ۴G در ماه خبری ناگوار برای نجوم رادیویی

۵۶۲ بازديد
توسعه‌ شبکه 4G در ماه باعث افزایش تداخل سیگنال و مزاحمت برای تلسکوپ‌های رادیویی خواهد شد. این موضوع به نگرانی بزرگی برای ستاره‌شناسان تبدیل شده است.
شبکه 4G در ماه

با ورود به رصدخانه جادرل بنک (Jodrell bank)، با اعلامیه‌ای روبه‌رو می‌شوید که از بازدیدکنندگان درخواست کرده تلفن‌های همراه خود را خاموش کنند؛ زیرا تلسکوپ لوول به‌قدری قدرتمند است که می‌تواند سیگنال‌های تلفن را حتی روی مریخ هم کشف کند. زیرا تلسکوپ‌های رادیویی بسیار حساس هستند. کارل ساگان، ستاره‌شناس افسانه‌ای می‌گوید: مقدار انرژی خارج از منظومه‌‌‌ شمسی که تلسکوپ‌های رادیویی روی زمین دریافت می‌کنند، کمتر از انرژی حاصل از برخورد یک دانه‌ برف با زمین است. مقدار انرژی کل شاید به‌اندازه‌ چند دانه برف باشد؛ اما بازهم دامنه‌ سیگنال‌های رادیویی نجومی بسیار کمتر از سیگنال‌های مصنوعی است. در ادامه این مطلب از مجله دلتا به این سوال پاسخ می‌دهیم که: اگر جادرل بنک بتواند تداخل سیگنال تلفن‌همراه حتی روی مریخ را کشف کند، چگونه می‌تواند با شبکه‌ ۴G در ماه کنار بیاید؟

توسعه‌ شبکه 4G در ماه

مشکل ساخت شبکه‌ ۴G در ماه باعث نگرانی بسیاری از ستاره‌شناسان شده و حالا نوکیای آمریکا بودجه‌ی ۱۴/۱ میلیون دلاری را برای توسعه‌ی اولین شبکه‌ سلولی روی ماه دریافت کرده است. هدف شبکه‌ LTE/4G تسهیل قابلیت سکونت‌پذیری طولانی‌مدت در ماه و ارائه‌ی امکانات ارتباطی برای بخش‌های اصلی مثل ماه‌نوردها و بخش‌های هدایت و کنترل است.

تداخل شبکه

تداخل فرکانس رادیویی (RFI) کابوس دیرینه‌ ستاره‌شناسان رادیویی است. جادرل بنک، اولین رصدخانه‌ نجوم رادیویی در جهان، به‌دلیل RFI تأسیس شد. سِر برنارد لاول، یکی از پیشتازان نجوم رادیویی، متوجه اختلال RFI به‌دلیل عبور قطارهای شهری شد. از آن زمان، تلسکوپ‌های رادیویی برای اجتناب از RFI در مناطق دور از شهر ساخته شدند.

بااین‌حال، تلسکوپ‌های رادیویی زمینی به‌طور‌کامل نمی‌توانند از منابع فضایی RFI مثل ماهواره‌ها یا شبکه‌های ارتباطی آینده‌ی ماه اجتناب کنند. RFI را می‌توان با استفاده از سپر‌های محافظتی مناسب و افزایش دقت انتشار سیگنال کاهش داد. ستاره‌شناسان به‌صورت پیوسته در حال توسعه راهبردهایی برای حذف RFI از داده‌های خود هستند؛ اما این مسئله به‌شدت به نقش شرکت‌های خصوصی و تضمین محافظت از نجوم رادیویی وابسته است.

رؤیای دیرینه‌ منجمان رادیویی ساخت تلسکوپی رادیویی در آن سوی ماه است. این تلسکوپ علاوه‌بر‌اینکه از سیگنال‌های زمینی در امان است، می‌تواند ضعیف‌ترین فرکانس‌های رادیویی را رصد کند که روی زمین تحت‌تأثیر یونوسفر جو قرار می‌گیرند. رصد فرکانس‌های رادیویی ضعیف می‌تواند به پاسخ به پرسش‌های بنیادی درباره‌ی جهان، از‌جمله اولین لحظات پس از بیگ‌بنگ کمک کند. برای مثال، ناسا روی پروژه‌ای سرمایه‌گذاری کرده که هدف آن تبدیل یکی از دهانه‌های برخوردی ماه به تلسکوپ رادیوی با شبکه‌ سیمی است.

مشکل فقط شبکه‌ ۴G در ماه نیست

ناسا با وجود علاقه به پروژه‌های رادیویی، باید منافع شرکای تجاری خود را هم تضمین کند. نوکیا یکی از ۱۴ شرکت آمریکایی است که با ناسا در مجموعه‌ای از پروژه‌ها به ارزش بیش از ۳۷۰ میلیون دلار همکاری می‌کند. یکی از اهداف نوکیا کمک به توسعه‌ برنامه‌ آرتمیس و بازگشت فضانوردان به ماه تا سال ۲۰۲۴ است.

مشارکت شرکت‌های خصوصی در فناوری فضایی پدیده‌ جدیدی نیست و مزایا و معایب آن بحث‌برانگیزاند. یکی از پروژه‌های مهم ماهواره‌های استارلینک اسپیس ایکس است که از زمان اولین پرتاب در سال ۲۰۱۹، جنجال زیادی در میان ستاره‌شناسان به‌پا کرد. بلافاصله‌ پس از پرتاب ماهواره‌های استارلینک، تصاویری از تداخل این ماهواره‌ها و مزاحمت‌ آن‌ها برای اهداف نجومی منتشر شد. ستاره‌شناسان در گذشته نیز با ماهواره‌ها مشکل داشتند؛ اما تعداد و درخشش چشمگیر استارلینک بی‌سابقه و پیش‌بینی مدار آن‌ها دشوار است. این مسائل باعث افزایش نگرانی فعالان حوزه‌ی ستاره‌‌شناسی شده است.

SKA تحلیل جدیدی درباره‌ی تأثیر ماهواره‌ها بر نجوم رادیویی منتشر کرد. هدف این سازمان تولید نسل آینده‌ی فناوری تلسکوپ رادیویی برای آرایه‌ی کیلومترمربعی است. طبق محاسبات، حساسیت تلسکوپ‌های SKA درمقایسه‌با باند رادیویی استارلینک با فرض پرتاب ۶۴۰۰ ماهواره، ۷۰ درصد کمتر است. با تجاری‌شدن فضا، آسمان پر از فناوری‌های جدید خواهد شد؛ ازاین‌رو، اعمال قوانینی برای پژوهش‌های نجوم ضروری است.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «ارسال اولین ماهواره ۶G آزمایشی به مدار زمین توسط چین» را بخوانید.

استخراج مواد معدنی ماه و مریخ با کمک باکتری‌ها

۵۶۹ بازديد
ناسا همواره تمام تلاش خود را انجام داده است تا ماموریت‌هایش را تا حد ممکن استریل سازد، اما نتیجۀ یک تحقیق جدید نشان می‌دهد که ارسال برخی باکتری‌ها به فضا می‌تواند مفید باشد.
استخراج مواد معدنی

یک پژوهش جدید، نشان می‌دهد که باکتری‌های زمینی می‌توانند به استخراج مواد معدنی ماه و مریخ کمک کنند. این تحقیق که بر اساس آزمایشات انجام شده در ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام شده، نشان می‌دهد که یک باکتری خاص به نام Sphingomonas desiccabilis برای استخراج عناصر کمیاب زمینی از سنگ «بازالت»، استفاده می‌کند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این پژوهش جدید بخوانید.

استخراج مواد معدنی ماه و مریخ

بازالت نوعی سنگ آتشفشانی است که به عنوان آنالوگ برای آنچه ممکن است در ماه و مریخ یافت شود، استفاده می‌شود. همچنین این مطالعه نشان داد که این باکتری‌ها می‌تواند این کار را در شرایط گرانش استاندارد زمین، میکروگرانش و گرانشی که شرایط مریخ را تقلید می‌کند، انجام دهد؛ این خبر مهمی برای محققان است و می‌تواند نشانه همکاری میان انسان و باکتری در جریان کاوش‌های بعدی در فضا باشد.

به طور معمول ناسا و دیگر سازمان‌های فضایی هر تلاشی برای جلوگیری از انتقال باکتری به فضا انجام می‌دهند. ایده این است که آن‌ها نمی‌خواهند به طور تصادفی جهان دیگری را درگیر حیات کنند، زیرا بعدا می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند. محققان خاطر نشان کردند، اگر سرانجام مأموریت‌های خدمه‌دار و یا کاوشگرهای پیشرفته‌ای را به مکانی مانند مریخ ارسال کنیم و بعد باکتری‌ها را در آنجا کشف کنیم، ممکن است باکتری‌های زمینی را که خود ارسال کرده‌ایم با حیات واقعی در مریخ اشتباه بگیریم.

استخراج مواد معدنی ماه و مریخ با کمک باکتری ها

آن‌ها افزودند: با این حال این مسئله را نمی‌توان نادیده گرفت که باکتری‌ها توانایی انجام موارد کاملاً باورنکردنی را دارند؛ پیش از این بحث استفاده از باکتری‌ها را به عنوان منبع غذایی یا تولید مواد غذایی برای مأموریت‌های طولانی مدت در مکان‌هایی مانند مریخ مطرح کرده‌ایم. اکنون، به نظر می‌رسد باکتری‌ها می‌توانند به ما کمک کنند تا از موادی که در آن سیارات پیدا می‌کنیم، نهایت استفاده را ببریم.

“چارلز کاکل”، نویسنده اصلی این مطالعه، در بیانیه‌ای گفت: آزمایش‌های ما از امکان علمی و فنی استخراج عناصر بیولوژیکی در سراسر منظومه شمسی پشتیبانی می‌کند. برای مثال حفاری رباتیک در منطقه Oceanus Procellarum ماه که دارای سنگ‌هایی با غلظت بالا از عناصر کمیاب زمینی است، می‌تواند برای توسعه علمی و اقتصادی بشر در ورای زمین کمک کننده باشد.

وی افزود: ماموریت‌های آرتمیس ناسا به ماه به زودی انجام می‌شوند و با مأموریت‌های خدمه‌ای که در آن برنامه گنجانده شده‌اند، انسان‌ها وقت کافی برای بررسی مواد پوشاننده سطح ماه خواهند داشت. در آن مرحله، ممکن است موضوعات بیشتری در مورد اینکه چگونه باکتری‌ها می‌توانند زمینه را برای یک حیات پایدار در فضا هموار کنند، بیاموزیم.

بیشتر بخوانید: برای مطالعه بیشتر مطلب «استخراج مواد معدنی ماه و مریخ با کمک باکتری‌ها» را بخوانید.