مجله دلتا

یکی از خاطرات جالب کودکی همه ما، بازی با حباب‌‌ها و خرید دستگاه‌های ساخت حباب است. اما در این میان سوالی ممکن است ذهن را به خود درگیر کند و آن این است که چرا همیشه ما شاهد حباب‌های مدور و گرد هستیم؟ آیا اشکال دیگری برای حباب‌ها وجود ندارد. با مجله دلتا همراه باشید تا درباره چگونگی این پدیده بیشتر بدانید.

حباب چیست؟

برای پاسخ به این سوال باید ابتدا بررسی کنیم که حباب چیست و چگونه به وجود می آید؟ از نظر علمی، وقتی یک لایه نازک از ماده‌ای مانند آب صابون، مقداری گاز، به عنوان مثال هوا را به دام می‌اندازد، حباب ایجاد می‌شود. در این پدیده، مولکول‌های موجود در ماده تشکیل دهنده بدنه حباب، به یکدیگر جذب می‌شوند. این اتفاق نه تنها مواد موجود را در کنار هم نگه می‌دارد بلکه باعث متمرکز، متراکم و فشرده  شدن آن در کمترین فضای ممکن می‌شود.

چرا حباب‌ مدور است؟

به گفته محققان شکل هر جسم حاصل از نیروهایی است که بر تک‌تک ذرات آن وارد می‌‌گردد. نیرو‌های بین مولکول‌های حباب‌ مدور بسیار ضعیف است و حباب بیشتر تحت تاثیر نیروهای ذرات اطراف قرار می‌گیرد. حبابی که در هوا باشد از همه طرف نیرویی برابر به آن وارد می‌شود. پس شکل آن به صورت کروی و متقارن است.

اگر نیرویی که از اطراف به آن وارد می‌شود برابر نباشد، دیگر حباب‌ مدور وجود نخواهد داشت. مثلا در حالتی که حباب بر روی سطح آب قرار دارد، نیروی وارد شده از طرف آب بیشتر از نیرویی است که از طرف هوا بر حباب وارد می‌شود. در نتیجه شکل آن به صورت نیم‌کره خواهد بود.

نکته مهم دیگر در این ساختار ، مشاهده انعکاس رنگین کمانی در بدنه کف صابون است. این موضوع هم ارتباط مستقیمی با شکل حباب‌های مدور و گرد و جنس بدنه آن دارد.

در حقیقت امواج نوری از دو طرف مخالف دیواره حباب نازک منعکس می‌شوند. سپس با یکدیگر تداخل می‌کنند. طول برخی امواج (رنگ‌ها) یکدیگر را خنثی کرده و  برخی دیگر تقویت می‌شوند.

دیواره حباب لایه نازکی از آب است که از این ساختار در برابر ریزش مولکول‌های مواد شوینده محافظت می‌کند. اینکه کدام رنگ‌ها تقویت شده و کدام یک خنثی می‌شوند نیز به ضخامت جداره حباب بستگی دارد.

تاثیر کشش سطحی

آب به هر شکلی که باشد خاصیتی به نام کشش سطحی دارد. این خاصیت باعث می‌شود بالاترین یا بیرونی‌ترین لایه‌ آب درست مثل یک ورقه‌ آهن‌ربایی عمل کند. به همین دلیل است که وقتی دو قطره آب به هم نزدیک می‌شوند، دوست دارند به هم بچسبند.

همین کشش سطحی باعث می‌شود تا قطره‌ آب موقع سقوط به سوی زمین، شکل گرد یا تقریباً کروی داشته باشد.

در فضا چون نیروی جاذبه بسیار کم است، آبی که معلق می‌شود هم به دلیل نیروی کشش سطحی به صورت گرد و کروی است. حالا وقتی مقداری صابون به آب اضافه کنیم، نیروی کشش سطحی آب را کمتر می‌کنیم. در این حال، هوا به راحتی می‌تواند به داخل آب نفوذ کند.

به همین دلیل وقتی داخل حلقه‌ حباب‌ سازی که به آب صابون دار آغشته است فوت می‌کنیم، حباب‌های مدور و گرد درست می‌شوند. با فوت کردن، هوا به داخل بخشی از آب رفته، همین باعث می‌شود لایه‌ بسیار نازکی که هنوز مقداری کشش سطحی دارد تشکیل شود. همین کشش سطحی در آن لایه‌ بسیار نازک (حباب) باعث می‌شود که حباب‌ مدور بماند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب علت حیرت آور چروکیدگی انگشتان بعد از حمام! را در مجله دلتا بخوانید.

در سال‌های اخیر پژوهش‌های بسیاری پیرامون عملکرد و پتانسیل داروهای بیهوشی در درمان افسردگی یا ترک اعتیاد صورت گرفته است. در این مقاله با مجله دلتا همراه باشید تا با یکی از معجزه‌های درمان افسردگی، نیتروز اکسید یا همان گاز خنده آشنا شوید.

کتامین، داروی بیهوشی با اثر فوری

کتامین از مهم‌ترین داروهایی است که توجه پژوهشگران را به سوی خود جلب کرده است. این دارو با مهار گیرنده‌های NMDA در مغز می‌تواند خواص ضد افسردگی از خود نشان دهد.

کتامین از داروهایی است که اثر فوری دارد و می‌تواند به افراد مبتلا به افسردگی کمک کند. اما دانشمندان با وجود عملکرد خوب این دارو، به فکر جایگزینی برای آن هستند. زیرا هنوز دلیل تأثیر سریع و مثبت کتامین، بطور کامل مشخص نیست.

نیتروز اکسید جایگزین کتامین

از سال ۲۰۱۴ گروهی از محققان تمرکز خود را روی گاز نیتروز اکسید قرار دادند. زیرا مکانیسم عملکرد نزدیکی با کتامین دارد و ممکن است برای درمان افسردگی مفید باشد. نیتروز اکسید، اولین بار در قرن ۱۸ کشف شده است.

این گاز تاکنون نقش بسیار پررنگی در تاریخچه علم بیهوشی داشته است. حتی برای مدت زمانی طولانی،‌ انتخاب اول بیشتر دندان‌پزشکان در جراحی‌ها استفاده از همین گاز بوده است.

نیتروز اکسید در دوز کم می‌تواند علاوه بر حالت آرام‌بخشی، سرخوشی ناگهانی نیز برای مصرف‌کننده ایجاد کند. به همین دلیل در بین عامه مردم به گاز خنده مشهور شده است.

نتایج تحقیقات، حاکی از آن است که، نیتروز اکسید می‌تواند برخی نشانه‌های افسردگی شدید را به شدت کاهش دهد. همچنین استفاده از آن به افرادی که از اختلال اضطراب پس از سانحه و اعتیاد به الکل رنج می‌برند نیز توصیه شده است.

اندازه مناسب مصرف

مطالعات جدید نشان می‌دهد که دوز کمتری از گاز مذکور برای درمان افسردگی نسبت به گذشته مورد نیاز است. مصرف نیتروز اکسید می‌تواند به صورت تک دوز صورت بگیرد یا حتی تا هفته‌ها به صورت مداوم ادامه داشته باشد. ۸۵ درصد افراد مبتلا به افسردگی پس از مواجه شدن با تک دوز گاز خنده، بهبودی از خود نشان داده‌اند.

قابل ذکر است که گاز خنده در برخی از افراد عوارض جانبی جدی نیز پدید آورده است. مهم‌ترین آن‌ها، حالت تهوع شدید است. کاهش غلظت گاز از ۵۰ درصد هوای دمی به ۲۵ درصد توانسته است تا مقدار زیادی عوارض جانبی آن را کاهش دهد.

تحقیقات نیز نشان داده است، مصرف تک دوز نیتروز اکسید می‌تواند بین دو تا چهار هفته از شدت افسردگی بکاهد. متابولیسم سریع گاز خنده و عوارض جانبی کمتر آن نسبت به کتامین، زمینه استفاده گسترده‌تر برای درمان افسردگی را فراهم کرده است.

مکانیسم‌های ایجاد شده توسط گاز خنده، به امواج مغز بخصوص هنگام خواب عمیق بستگی دارند. در نتیجه پژوهشگران تصمیم گرفته‌اند، نقش خواب را نیز در نجات یافتن از افسردگی بررسی کنند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب درمان افسردگی با پروتئین مغز را بخوانید.

محققان به‌ تازگی یک بانداژ الکترونیکی مجهز به یک پردازشگر ساخته‌اند که می‌تواند فرایند درمان زخم را ردیابی کند. این بانداژ‌ها با بهره‌گیری از تجهیزات هوشمند و ذخیره‌های دارویی می‌‌توانند فرایند زیر نظر‌داشتن و درمان زخم‌ها را تسریع کنند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این تکنولوژی جدید بیشتر می‌خوانید.

کنترل عفونت و تورم

این بانداژ الکترونیکی دارای حسگرهای دما و اندازه گیرنده pH خون است که می‌تواند میزان عفونت و تورم را بررسی کند.

نسل جدید بانداژها همچنین قابلیت به کارگیری دوز مناسب دارو در طول روز را دارند. به طور معمول کنترل pH یک زخم، روشی برای رصد فرایند درمان آن است. در درمان معمول، pH زخم اصولا ۵.۵ تا ۶.۵ است. قابل ذکر است که در زخم‌های عفونی و درمان نشده سطح pH به بالاتر از ۶.۵ هم می‌رسد.

از سوی دیگر دما نیز روشی مهم برای تعیین میزان تورم اطراف زخم است. تورم را نیز می‌توان با نشانگرهای زیستی بررسی کرد. یک میکروپردازشگر اطلاعات، این حسگرها را می‌خواند و آنتی بیوتیک مورد نیاز را برای درمان زخم آزاد می‌کند.

کل ساختار بانداژ به یک چسب پزشکی شفاف متصل است. یک بانداژ انعطاف پذیر با قطر کمتر از ۳ میلی متر را تشکیل می‌دهد. به استثنای میکروپردازشگر، از قطعاتی برای این بانداژ استفاده شده است که ارزان و یک بار مصرف باشد.

این بانداژ الکترونیکی قابلیت درمان زخم‌های قدیمی ناشی از سوختگی، دیابت و دیگر شرایط بهداشتی را دارد. این زخم‌های قدیمی سالانه هزینه درمانی زیادی دارند. بانداژ‌های هوشمند می‌توانند درمان مناسب را با کمترین میزان تداخل بیمار یا پرستار فراهم کنند. همچنین بانداژها می‌توانند با کمک طیفی از حسگرهای مختلف به فرایند درمان طبیعی پوست کمک کنند.

ارتقاء بانداژ‌‌ها

 بانداژ الکترونیکی در زیر مجموعه لباس‌های هوشمند تعریف می‌شود. این قطعات الکترونیکی انعطاف پذیر تولید گجت‌های پزشکی پوشیدنی را نیز راحت‌تر می‌کنند. اگرچه تولیدات زیادی در این زمینه مورد آزمایش قرارگرفته‌‌‌اند.

اما به نظر می‌‌رسد این محصول می‌تواند تا حد زیادی احتمال استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی در داخل بدن را افزایش دهد. گام بعدی در ارتقای این بانداژ، ایجاد سیستم هشداری از راه دور است. این سیستم به دکتر هشدارهایی در خصوص نیاز به مراقبت ویژه از زخم ارسال می‌کند.

بانداژ مذکور مجهز به نانو سنسور خواهد شد و بوسیله وای فای، اطلاعات بیمار را به مرکز پزشکی منتقل می‌کند. سپس دستورالعمل ادامه معالجه به بیمار، از راه دور داده می‌شود تا دوره بهبودی زخم زودتر طی شود.

این بانداژ از طریق زیرساخت‌های ارتباطاتی وای فای به موبایل کاربر یا مرکز بهداشتی موردنظر و به‌وسیله اپلیکیشن تعریف‌شده سیستم مانیتورینگ سلامت را هدایت می‌کند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب دوربین‌‌های عجیب قابل تزریق با سرنگ! را در مجله دلتا بخوانید.

نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که ممکن است کهکشان‌‌های بزرگ، مواد تشکیل‌ دهنده ستاره‌ها را از قلب کهکشان‌های کوچکتر بردارند. این تعامل موجب می‌شود که ساختارهای کیهانی کوچک تر، راکد بمانند و رشد آنها متوقف شود. در حالی که همتایان بزرگ تر آن‌ها به رشد خود ادامه می‌دهند. برای آگاهی بیشتر درباره این موضوع با مجله دلتا همراه باشید.

ساختار‌های تعاملی

در هر اکوسیستم روی زمین، یک زنجیره غذایی وجود دارد که موجودات بزرگتر آن، موجودات کوچک تر را شکار می‌کنند.

جهان میزبان مجموعه گیج‌کننده‌ای از کهکشان‌ها است که شکل‌ها و اندازه‌های گوناگونی دارند. تعامل میان این ساختارهای بزرگ، به طور شگفت‌آوری عادی است. کهکشان‌های بزرگ و کامل شکل گرفته از جمله کهکشان راه شیری، کهکشان‌های کوچک تر را با دقت بیشتری جذب می‌کنند.

در هر حال، تعاملات بسیاری نیز وجود دارند که در آن، هر دو کهکشان زنده می‌مانند. در این شرایط ساختارهای کوچک تر، به آنچه با نام کهکشان ماهواره‌ای می‌شناسیم، تبدیل می‌شوند و به دور کهکشان بزرگ تر می‌چرخند.

کهکشان‌های کوچک تر طی این فرآیند، به طور کامل جذب نمی‌شوند. بلکه جذب آنها به صورت قطعه قطعه صورت می‌گیرد.

ستاره‌شناسان، این موضوع را می‌دانستند که کهکشان‌های بزرگ، از گاز اتمی بین ستارگان، تغذیه می‌کنند.

پژوهش‌های جدید نشان داده‌اند که خسارت وارد شده به این کهکشان‌های کوچک تر ممکن است بیش از حد تصور باشد. براساس این پژوهش‌ها، کهکشان‌های بزرگ، در حال دزدیدن ذخایر گاز مولکولی هستند. که در ابرهای بزرگ اطراف هسته‌های ساختارهای کیهانی کوچک تر وجود دارد.

گاز‌های میان ستاره‌ای

این ذخایر گاز، برای ایجاد نسل جدیدی از ستاره‌ها نیاز هستند. کهکشان‌ها برای رشد کردن، به تولید مداوم آنها نیاز دارند.

یک گروه پژوهشی، ابتدا از یک شبیه‌سازی‌ رایانه‌ای پیشرفته کیهان‌شناسی استفاده کردند. سپس میزان گازی را که باید در حومه کهکشان‌ها و هسته آن‌ها وجود داشته باشد، پیش‌بینی کردند.

نتایج این بررسی نشان داد، گاز مولکولی خارج شده از کهکشان‌های ماهواره‌ای، در ابتدا به مدار کهکشان بزرگ تر وارد می‌شود. احتمال دارد این ماده در آنجا بماند یا به مرور زمان روی کهکشان بزرگ تر فرود بیاید.

این موضوع، به کهکشان بزرگ تر امکان می‌دهد تا با استفاده از همسایگان خود، به رشد و تکامل ادامه دهد.

در بیشتر مواقع، کهکشان‌های قمری فقط برای چند میلیارد سال از هنگامی که تغذیه کرده‌اند، زنده می‌مانند.

سرانجام، تاثیر قوی گرانشی کهکشان مرکزی موجب می‌شود که ساختارهای کوچک تر، به داخل کشیده شوند. سپس توسط همتایان بزرگ تر خود خورده شوند.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه مطلب احتمالا شهاب‌سنگ‌ها به زمین آب آورده‌اند را بخوانید.

ساخت گیاه هوشمندی که می‌تواند تغییرات محیط زیستی را درک کند، یکی از جدید‌ترین اهداف دانشمندان شده ‌‌است. کاربرد دیگر این دستاورد می‌تواند در سلول‌های سوخت گیاهی باشد، که می‌تواند قند فوتوسنتز را به الکتریسیته تبدیل کند. با مجله دلتا همراه باشید تا در رابطه با این گیاه‌های الکترونیکی بیشتر بدانید.

سرپرست این تحقیق گفته است: تا جایی که ما می‌‌دانیم، قبلا هیچ تحقیقی درباره‌ گیاهان الکترونیکی منتشر نشده است.

مراحل تولید

برای ساخت گیاه هوشمند اول ریشه‌ رز را در معرض یک پلیمر سنتزی به نام PEDOT قرار می‌دهند. سپس این گیاه، با استفاده از همان بافت‌های چوبی که از طریق آن آب را منتقل می‌کند، پلیمر را جذب می‌کند. هنگام ورود پلیمر به بافت چوبی، این پلیمر به یک سیم تبدیل می‌شود و می‌تواند رسانای برق باشد. در عین حال آب و مواد غذایی را هم منتقل می‌کند.

محققان با اتصال این سیم‌ها به الکترولیت‌های طبیعی در بافت گیاه، می‌توانند ترانزیستورهای الکتروشیمیایی، یک دروازه‌ منطقی و همچنین قطعات پایه‌ای یک کامپیوتر را بسازند.

محققان همچنین، نوع دیگری از پلیمر به نام PEDOT-S را به برگ‌های آن تزریق کردند که به دنبال آن پیکسل‌هایی درون برگ تشکیل شد. پیکسل‌ها گروهی از سلول‌های الکتروشیمیایی هستند که با رگ‌های برگ از هم جدا می‌شوند. وقتی که به این پیکسل‌ها ولتاژ می‌دهیم، رنگ‌ آنها مثل یک نمایشگر تغییر می‌کند.

این گیاهان الکترونیکی نتیجه‌ دو دهه تلاش محققان هستند. آنها در ابتدا در دهه‌ نود میلادی سعی کردند برق و الکترونیک را به گیاهان بیاورند، اما با شکست مواجه شدند. این دستاورد در مراحل آغازین قرار دارد و پتانسیل‌های بی‌شماری در این تکنولوژی وجود دارد.

سرپرست این تحقیق می‌گوید: ما می‌توانیم حسگرهایی در این گیاه‌ هوشمند قرار دهیم و از انرژی به وجود آمده در کلروفیل، برای ساخت آنتن‌های سبز یا تولید محصولات جدید استفاده کنیم. در این فرآیند همه‌ چیز کاملا طبیعی اتفاق می‌افتد و ما از سیستم بسیار پیشرفته و منحصر به فرد گیاه استفاده می‌کنیم.

پیشنهاد مطالعه: مطلب هوشمندسازی خانه با فناوری‌های مدرن را در مجله دلتا بخوانید.

حتما بعد از حمام دیده‌‌اید که دست‌‌هایتان مانند آلوی خشک چروکیده شده است. دانشمندان بر خلاف باور عامه، این پدیده را ناشی از فشار آب بر پوست نمی‌دانند. بلکه دریافته‌‌اند چروکیدگی انگشتان، ناشی از تکامل سیستم عصبی انسان است تا چسبندگی دست به اشیاء در حالت مرطوب تقویت شود. برای آگاهی بیشتر از این موضوع با مجله دلتا همراه باشید.

نقش سیستم عصبی

آزمایش‌‌ها این نظریه را تایید نموده‌اند که انگشتان چروکیده، چسبندگی دست ما را با اشیاء خیس بهتر می‌کنند.

اغلب افراد چروکیدگی و تورم پوست را نتیجه‌ فشار آب بر لایه بیرونی پوست می‌دانند. اما پژوهشگران از دهه ۱۹۳۰ می‌دانند وقتی آسیب عصبی در انگشتان وجود داشته باشد، این اثر رخ نمی‌‌دهد.

این اتفاق، نشانگر تغییر در اثر واکنش غیرارادی سیستم عصبی خودمختار بدن است (سیستمی که تنفس، ضربان قلب و تعرق را کنترل می‌کند).

در  سال ۲۰۱۱،  یک عصب-زیست‌ شناس تکاملی پیشنهاد کرد، چروکیدگی فرایندی فعال است، بنابراین باید عملکردی تکاملی داشته باشد. همچنین آزمایشات نشان دادند که الگوی چروکیدگی، برای تهیه شبکه زهکشی و افزایش چسبندگی بهینه به‌نظر می‌‌رسد. اما تاکنون هیچ اثباتی وجود نداشته است که نشان دهد، انگشتان چروکیده در واقع یک مزیت هستند.

در آخرین آزمایشات، افراد در گرفتن اشیاء تر (نسبت به اشیا خشک) با دستان چروکیده موفق‌تر بوده اند. اما چروک‌ها تفاوتی در حمل اشیای خشک ایجاد نمی‌کردند.

یک زیست‌شناس تکاملی می‌گوید: ما نشان داده‌ایم که انگشتان چروکیده در شرایط مرطوب چسبدگی بهتری دارند. در واقع همانند عاج چرخ‌های خودرو عمل می‌کنند که باعث تماس بیشتر لاستیک با جاده می‌شوند.

چروکیدگی در انگشتان پا

زیست شناسان نیز می‌افزایند: اثر مشابهی در انگشتان پا کمک می‌کند تا در رطوبت و خیسی راحت‌تر گام برداریم.

این نتایج نشان از این است که، انگشتان شبیه آلوی خشک، مانند عاج لاستیک در برابر باران عمل می‌کنند.

یافته‌‌های ریخت‌شناسی نیز می‌افزاید باید بررسی کنیم که آیا چروکیدگی‌، مشابه با همین مزیت را در دیگر حیوانات به همراه دارد یا خیر. هنوز نمی‌دانیم که چه گونه‌هایی جز انسان و بوزینه این ویژگی را دارند.

چروک‌ها در رابطه با اشیاء تر مزیتی را به ما اعطا می‌کنند، اما به‌ظاهر دربرابر اشیاء خشک بی اثر هستند. پس مشخص نیست که چرا انگشتان ما به شکل دائمی چروکیده نیستند. اما برداشت اولیه دانشمندان می‌گوید، شاید این موضوع حساسیت سرانگشت‌هارا از بین ببرد یا خطر آسیب از طریق گرفتن اجسام را افزایش دهد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب موجودات زنده و عجیب بدن انسان را بخوانید.

مرگ عادلانه‌‌‌ترین اتفاقی است که در زندگی وجود دارد. عده‌‌ای مرگ را اتفاقی زیبا تلقی می‌‌کنند و پس از مردن عزیزانشان‌، در مراسم ختم او، به شادی و آواز می‌‌پردازند. برخی دیگر با گریه و عزاداری با آن‌‌ها وداع می‌کنند. در این مطلب از مجله دلتا شما را با سنت و فرهنگ کفن و دفن و چند مراسم‌ عجیب خاکسپاری که کم‌‌تر از آن‌ها شنیده‌اید، آشنا خواهیم کرد.

تسبیح درست کردن از مردگان

در کره جنوبی سوزاندن مردگان و تبدیل کردن خاکسترشان به سنگ‌‌های کوچک و رنگارنگ رسمی متدوال است. البته باید بدانید تبدیل کردن خاکستر مردگان به جواهر و حتی سنگ الماس با قیمیت‌‌های بالایی در کشورهای دیگر نیز انجام می‌شود. امروزه شرکت‌های مختلفی وجود دارند که این کار را انجام می‌دهند.

تدفین در آب

آب سپاری یا تدفین در آب مراسمی است که در فرهنگ‌‌ و سنت‌ کشور‌های مختلفی به ویژه‌ کشورهای حوزه اسکاندیناوی دیده می‌‌شود. مراسم تدفین در آب در فرهنگ‌های مختلف شکل‌های متفاوتی دارد. برای مثال در جزیره سلیمان کشوری در اقیانوسیه، مرسوم است که جنازه را در صخره‌های آبی رها کنند تا خوراک کوسه‌ها شود.

سوزاندن جسد و سپس رها کردن خاکستر آن در آب هم سنتی است که در کشورهای آسیایی دیده می‌شود (مانند لائوس).

همچنین طی یک مراسم هندو، استخوان جنازه بستگانی که سال پیش فوت کرده بودند را برمی‌دارند و به سمت رود مقدسِ گنگ پرتاب می‌کنند.

قطع کردن انگشتان

در کشور پاپوآ گینهٔ نو و قبایلی در اندونزی چندین مراسم‌ عجیب خاکسپاری وجود دارد. در یکی از آن ها پس از فوت شخصی، وابستگان وی انگشتان مردگان را قطع می‌کنند. این مراسم جزو یکی از عجیب‌ترین مراسم‌هایی است که تا به امروز زنده نگه داشته شده است.

زندگی کردن با مردگان

تورجا منطقه‌ای در جزیره سولاویزی اندونزی است که افراد پس از مرگ دفن نمی‌شوند و جسد فرد در کنار خانواده‌اش باقی می‌ماند. همچنین توراجایی‌ها با شخص مرده همانند یک انسان رفتار می‌کنند. با او صحبت‌ هم می‌کنند زیرا باور دارند مردگان قادر به شنیدن صداهای اطراف هستند.

زنده سوزاندن زن‌های بیوه

ساتیپراتا یا به اختصار ساتی نوعی مراسم‌ خاکسپاری در هند  است، که قدمت آن به ۵۱۰ سال پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد. ساتیپراتا که در زبان فارسی به معنای «زنان پرهیزکار» است، زمانی برگزار می‌شود که شوهر خانواده زودتر از همسر خود فوت کند. در این صورت به نشانه وفاداری، زن را نیز زنده درکنار شوهر مرده‌اش می‌سوزانند.

دفن کرده بچه در درخت

باری دیگر به روستای توراجا باز می‌گردیم. طبق باور توراجایی‌ها چنانچه فردی در سن پایین و کودکی بمیرد باید در درختی چال شود. به طور دقیق‌تر هر کودکی که پیش از دندان درآوردن فوت کند در یک کفن پوشانده می‌شود و مستقیما در درخت قرار می‌گیرد. باور این مراسم‌ عجیب خاکسپاری این است که طی سالیان دراز کودکان جذب درخت‌ها خواهند شد.

پختن مردگان

اهالی منیامایا (Menyamya) در کشور  پاپوآ گینو نو، هنگامی که شخصی از اعضای این قبیله فوت می‌کند او را در مراسمی خاص کباب می‌کنند. در این مراسم‌ خاکسپاری جنازه را آتش نخواهند زد و او در هیزم پخته می‌شود. سپس بقایای مرده را به وسیله چوب‌های بامبویی آویزان می‌کنند ِیا در مکان‌های مختلف به شکل ترسناکی رها می‌کنند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب آداب و رسومی که شما‌ را حیرت‌زده خواهد کرد را در مجله دلتا بخوانید.

دانشمندان پدیده چرخش اجرام در کیهان را  زمانی کشف کردند که در حال نقشه‌‌ برداری از حرکت “رشته‌‌های کیهانی” بودند. این رشته‌‌‌های کیهانی، پل‌‌‌هایی از کهکشان‌‌‌ها و ماده تاریک ( ماده‌ای نامرئی که در کهکشان‌های مختلف پخش شده و آن‌ها را احاطه کرده و عامل خمیدگی آن‌ها است) به شمار می‌روند که اجرام کیهان را به هم متصل می‌کنند. در این مطلب از مجله دلتا از چگونگی این اتفاق مطلع می‌شویم.

پس از تولد کیهان طی رویداد «بیگ بنگ»، گازی که بیشتر ماده شناخته شده در کیهان را تشکیل می‌داد، فرو پاشید و صفحات عظیمی را تشکیل داد. سپس شکسته شد تا رشته‌‌های این شبکه عظیم کیهانی تشکیل شود.

 اخترشناسان می‌گویند: اگرچه این‌‌ها استوانه‌‌های نازکی‌(چیزی شبیه مداد) به طول صدها میلیون سال نوری‌اند، اما قطر آن‌ها تنها چند میلیون سال نوری است. خود کهکشان‌‌ها در این مقیاس‌‌ها فقط ذرات غبار محسوب می‌شوند. آن‌‌ها در مسیری مدار مانند و پیچ درپیچ و مارپیچی حرکت می‌‌کنند و حین حرکت، به دور محور مرکزی این رشته‌‌ها می‌چرخند.

این رشته‌‌ها بزرگترین اجرامی هستند که تاکنون دیده‌‌ایم و می‌چرخند

این بدان معنی است که حرکت زاویه‌‌ای می‌‌تواند در مقیاس عظیم نیز صورت گیرد. چنین چرخشی پیش از این تاکنون هرگز در چنین مقیاس عظیمی مشاهده نشده بود. شاید ساز و کار فیزیکی نا‌شناخته‌ای باعث چرخش اجرام در کیهان شده باشد.

این پدیده یکی از بزرگ‌ترین “رازهای کیهان” محسوب می‌شود. رازی که محققان به رمزگشایی از آن بسیار مشتاق‌‌اند.

در این میان این نکته قابل ذکر است که، «بیگ بنگ» در زمان شکل‌گیری کیهان، باعث ایجاد چرخش اجرام در عالم نشده است. چنین عاملی باید بعدها پدیدار شده باشد.

دانشمندان در مجموع ۱۷۱۸۱ رشته و ۲۱۳۶۲۵ کهکشان را با تحلیل سرعتی که کهکشان‌‌ها در این رشته‌‌های پیچ‌درپیچ حرکت می‌کنند، بررسی کردند. حرکت این کهکشان‌ها نشان می‌‌دهد که آن‌‌ها به دور محور مرکزی هر رشته، با پیچ‌‌هایی که جهت هاله‌‌های ماده تاریک آن‌ها را تنظیم می‌کند، در حال حرکت‌اند.

انتقال به سرخ

دانشمندان همچنین کشف کردند که این رشته‌ها از یک سو به «انتقال به سرخ» (redshift) دچار شده‌اند.

انتقال به سرخ، زمانی رخ می‌دهد که موج نوری که از یک منبع می‌آید از ناظر دور شود و به سمت طول موج قرمز در انتهای طیف الکترومغناطیسی برود. در صورت نزدیک شدن منبع نور به ناظر، به سمت طول موج آبی میل می‌کند.

این اثر به نام «جابه‌جایی دوپلر» شناخته می‌شود و نشان می‌دهد که تمامی این ساختار عظیم در حال حرکت است.

دانشمندان پس از نتیجه‌گیری‌های خود، می گویند: اندازه حرکت زاویه‌ای، می‌تواند در مقیاس‌های بی‌نظیر و باورنکردنی تولید شود. این موضوع، در درک چرخش اجرام در کیهان بابی نوین می‌گشاید.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر در حوزه نجوم مطلب ستاره‌ چشمک‌زن عجیب، مسئله جدید دانشمندان را مطالعه کنید.

مهندسان آلمانی موفق به طراحی یک میکرو دوربین به اندازه یک دانه نمک شدند. این دوربین می‌تواند در آینده تصویر‌برداری و نظارت بر سلامت تغییر ایجاد کند. محققان دانشگاه اشتوتگارت با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی موفق به ساخت این مدل دوربین شدند، که سه لنز دارد و آن را بر روی انتهای یک فیبر نوری که عرض آن به اندازه دو تار مو است قرار می‌دهند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این دوربین بخوانید.

به گفته محققان این پژوهش، این فناوری جدید را می‌توان در اندوسکوپی‌های بسیار حساس به‌کار گرفت یا از درون بدن انسان عکسبرداری بسیار دقیق با جزئیات بالا انجام داد. از این رو می‌‌توان آن را تحولی بزرگ در عکسبرداری پزشکی به حساب آورد. همچنین در دستگاه‌های نظارت امنیتی تقریبا نامرئی و یا مینی ربات‌هایی که دارای دید خودکار هستند بسیار کاربردی است .

با توجه به محدودیت‌های تولید، در حال حاضر نمی‌توان لنزها را به اندازه کافی کوچک تولید کرد تا در زمینه پزشکی مورد استفاده قرار گیرند. بنابراین محققان این پژوهش برای ساخت این دوربین کوچک از فناوری چاپ سه بعدی کمک گرفته اند.

محققان این پژوهش می‌گویند، طراحی، ساخت و آزمایش این دوربین کوچک که کارآیی و کیفیت فوق العاده‌ای دارد، تنها چند ساعت زمان می‌برد.

این لنز ترکیبی تنها ۱۰۰ میکرومتر (۰.۱ میلی متر یا ۰.۰۰۴ اینچ) عرض داشته که با احتساب پوشش آن این میزان به ۱۲۰ میکرومتر می‌رسد.

این دوربین به اندازه یک دانه نمک به راحتی در داخل یک سوزن سرنگ استاندارد جای می‌گیرد. همچنین این میکرو دوربین می‌تواند در اندام‌‌های انسان، حتی مغز تزریق شود.

محققان بر این باور هستند که برنامه‌های کاربردی تشخیصی به ما امکان آزمایش اجسام کوچک را به صورت غیر تهاجمی و غیر مخرب در پزشکی و همچنین بخش صنعت می‌دهد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب دوربین هوشمند معلق را بخوانید.

یادگیری در خواب برای آن دسته از کسانی که اغلب اوقات خود را، در بیداری به بطالت می‌‌گذرانند، چیزی شبیه به رویا است. اما تحقیقات اخیر ثابت کرده‌است، یادگیری در زمان خواب می‌‌تواند بیش از رویا حکم یک واقعیت را داشته‌باشد. برای آگاهی بیشتر از این موضوع می‌توانید در ادامه‌ی مطلب با مجله دلتا همراه باشید.

نتایج پژوهش‌‌‌های اخیر نشان از آن دارد که خاطرات شنیداری ما می‌‌‌تواند حتی پس از خواب نیز شکل بگیرد. البته تکمیل این فرآیند تنها در طول مراحل ویژه‌‌ا‌ی از خواب امکان‌‌پذیر خواهد بود.

اولین و مهم‌ترین مرحله‌ ویژه  (مرحله‌ی Rem) است که طی آن حرکت چشم‌‌ها و میزان تنفس فرد سریع‌‌تر از سایر مراحل خواب است و بدن نیز هرازگاه حرکت می‌‌کند.

از سوی دیگر، اکثر رویا‌ها در طول همین مرحله از خواب اتفاق می‌افتند. در نتیجه، اکثر یادگیری‌‌های شنیداری ما نیز در طول همین مرحله از خواب یعنی مرحله‌ Rem امکان‌پذیر خواهد بود.

این نکته نیز قابل ذکر است که، تمام فرآیند یادگیری‌ شنیداری ما، در طول مرحله‌ Rem خواب حاصل نمی‌شود. برخی از آن‌‌ها هنگام آغاز مرحله‌ N2 خواب به وقوع می‌پیوندد. این مرحله، مرحله‌ای است که طی آن، میزان حرکت ماهیچه‌‌ها و همچنین میزان هوشیاری و آگاهی فرد از اتفاق‌‌های دنیای بیرون کاهش می‌‌یابد.

با این حال در مرحله‌ای که خواب افراد سنگین‌‌تر می‌‌شود، یادگیری نیز بسیار کم‌‌رنگ‌‌تر از سایر مراحل خواب می‌‌شود.

فرآیند یادگیری در زمان خواب خوب است یا بد؟

بنابر نظر یکی از محققان فعال در این زمینه، انسان‌ها در طول زمان هوشیاری خود، خاطرات فراوانی را در مغز شکل می‌دهند. اما ادامه‌ این فرآیند و تلاش برای نگهداری خاطرات به شکل مداوم، می‌تواند برای مغز امری خطرناک تلقی گردد. به همین دلیل مغز انسان به شکل خودکار راه‌هایی را برای فراموشی این خاطرات در پیش می‌گیرد.

از سوی دیگر اجبار یادگیری مطالب، برای فردی که خفته است توصیه نمی‌شود. چرا این فرآیند می‌تواند در عمل موجب به هم ریختن کارکرد‌‌‌های از پیش تعیین شده‌‌ خواب گردد. اگرچه یادگیری در زمانی که خواب هستیم، می‌‌تواند آموخته‌‌های محدودی را به دانسته‌‌های انسان بیفزاید، اما هزینه‌‌ای که برای او به همراه خواهد داشت قطعا بیش از سود آن خواهد بود.

محققان این تیم تحقیقاتی، چندان به کارآمد بودن روش‌های فعلی برای آموزش در خواب، نظیر روش‌هایی که برای آموختن زبان‌های جدید مورد استفاده قرار می‌گیرند معتقد نیستند. اما در عین حال تایید می‌کنند که روش‌‌های دیگر یادگیری در زمان خواب نظیر روش‌هایی که برای ترک سیگار توسط افراد سیگاری مورد استفاده قرار می‌گیرد (و در مرحله Rem از خواب آن‌ها رخ می‌دهد) می‌تواند امکان‌پذیر و موثر باشد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب دستگاهی که رویاها را دست‌کاری می‌کند! را بخوانید.