مجله دلتا

در قاره شگفت انگیز آفریقا هنوز هم قبائلی وجود دارند که به‌دور از هیاهوی دنیای مدرن اطرافشان، همان سنت‌های قدیمی خود را انجام می‌دهند که از نظر انسان امروزی بسیار بدوی و غیرقابل باور خواهد بود. با مجله دلتا همراه باشید تا شما را با یکی از سنت‌های عجیب‌ آفریقایی، در قبیله وودابی آشنا کنیم.

اسم دیگر این مراسم زن دزدی است و مردانی که بتوانند هر ساله دل زنان این قبیله را به‌دست آورند، زن را از شوهر قبلی‌ او می‌دزدند.

همچنین، زنان قبیله وودابی در کشور نیجر طبق آداب و رسوم سنتی حق دارند سالی یکبار شوهر خود را عوض کنند.

آرایش مردان

در این مراسم یک هفته‌ای، مردان قبیله وودابی در آفریقا برای جلب توجه زنان و ازدواج با آنان خود را آرایش می‌کنند.

این کار ساعت‌ها طول می‌کشد و برای آرایش خود از خاک رس، استخوان و اسید استفاده می‌کنند. اعتقاد مردان وودابی بر این است که آرایش به آنان قدرت جادویی می‌دهد.

البته مردان در این راه مشقت زیادی را نیز متحمل می‌شوند. آن‌ها برای پیدا کردن پودر چای نارنجی که در نزدیکی کوهی در جونگوریا در نیجر قرار دارد، حدود ۱۴۰۰ کیلومتر سفر می‌کنند. مردان وودابی خود را زیباترین مردم جهان می‌دانند.

همچنین هر مرد قبیله‌ای که خود را آرایش می‌کند یک آینه کوچک نیز به همراه خود دارد و دائما خود را در آن نگاه می‌کند. انتخاب شوهر نیز توسط زنان این قبیله عجیب است. مردان در یک صف می‌ایستند و زن در حالی که پشت به آن‌ها است بدون اینکه نگاهشان کند یکی را برای همسری انتخاب می‌کند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب تبدیل زباله‌های مدرن به زیورآلات! را مطالعه کنید.

اگر انسان نسبت به جهان هستی و فضا کنجکاو نبود، شاید هیچوقت نه گوشی‌ها دوربین داشتند نه کامپیوترها. در ادامه این مطلب از مجله دلتا با وسایلی که ساخت آن‌ها را مدیون سفرهای فضایی هستیم، آشنا خواهید شد.

۱. کفش‌های ورزشی

اگر فناوری ساخت لباس‌های فضانوردی نبود، از کفش‌های راحت ورزشی به شکلی که امروزه استفاده می‌کنیم، استفاده نمی‌شد. کفی ضربه‌گیری که در وسط کفش‌های ورزشی قرار دارد، با همان فناوری‌‌ ساخته می‌شود که در تولید لباس‌های فضانوردی به کار می‌رود. در لباس فضانوردان، ضربه گیر به‌منظور استحکام بیشتر استفاده می‌شود.

۲. گوشی‌های دوربین دار

اگر بخواهیم چیزی را روی دستگاهی نصب کنیم و آن را به فضا بفرستیم، از جهت اندازه و وزن با محدودیت زیادی روبه‌رو هستیم. به همین دلیل در دهه ۱۹۹۰، گروهی برای ساخت دوربین‌های بسیار کوچک و سبک دست به‌کار شدند. امروزه، دوربین‌های گوشی‌ها نیز با استفاده از همین فناوری ساخته می‌شود.

۳. موس

کسی که برای اولین بار موس را اختراع کرد یکی از محققین ناسا بود. البته او این اختراع را با نام «نشانگر محل x-y در صفحه نمایش» ثبت کرده است. هدف از ساخت این وسیله راحت‌تر کردن تعامل میان کامپیوترها و فضاپیما بود. این محقق نمی‌دانست سال‌ها بعد با اختراع خود زندگی بسیاری از افراد را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

۴. سیستم‌های تصفیه هوا

فضانوردان برای آنکه بتوانند در سفرهای طولانی مدت فضایی دوام آورند به یک منبع غذایی قابل اتکا نیاز دارند. ایجاد سیستم گردش هوا برای پرورش مواد غذایی، چالش بزرگی برای مهندسان فضایی بود. اما آن‌ها راه حلی برای این چالش پیدا کردند که به فناوری‌ تصفیه هوا تبدیل شد. امروزه، از این دستگاه‎‌ها در بیمارستان‎‌ها، خانه‎‌ها، فروشگاه‌های مواد غذایی و … استفاده می‎‌شود.

۵. جاروهای شارژی

سال‌ها پیش ناسا موتوری طراحی کرد، تا بتواند از لایه‌های عمیق کره ماه نمونه برداری کند. این همان فناوری‌ ساخت جاروهای کوچک، دستی و پراستفاده یعنی جاروهای شارژی است.

۶. لامپ‌های ال‌ای‌دی

لامپ‌ ال‌ای‌دی نسبت به لامپ‌ معمولی ایمن‌تر است و مقاومت بیشتری در برابر شکستگی دارد. همچنین، این لامپ‌ برق کمتری مصرف می‌کند. به همین دلیل این روزها طرفداران زیادی پیدا کرده‌ است. از فناوری چراغ‌های ال‌ای‌دی (قرمز رنگ) در ابتدا برای پرورش گیاه در فضا استفاده می‌شد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب عینک هوشمند گوگل بالاخره راهی بازار شد! را بخوانید.

فرانک گری یکی از پیشگامان سبک فولدینگ در عرصه معماری است که هرگز به شیوه معمولی کار نکرده است. او بیش از نیم قرن را صرف دگرگون کردن معنای طراحی در هنر معماری و خلق فضاهایی با فرم‌ها و سطوح دستکاری شده، کرده است. با مجله دلتا همراه باشید تا با آثار شگفت انگیز این معمار آشنا شوید.

در کل می‌توان گفت معماری فرانک گری هیچ محدودیتی ندارد و یک معماری شخصی و غیرتقلیدی محسوب می‌شود.

سالن کنسرت والت دیزنی (لس آنجلس، کالیفرنیا)

این پروژه، سالن کنسرت والت دیزنی است که در سال ۲۰۰۳ افتتاح شد و از معروف‌ترین تالارهای کنسرت در آمریکا به‌شمار می‌رود. منتقدین و عموم مردم بر این باور هستند که این ساختمان، نماد صبر است. طرح با ظاهر یک کشتی بزرگ، بازتاب علاقه طولانی مدت این معمار به قایق‌رانی است. همچنین، این ساختمان متشکل از هزاران قطعه فولاد ضد زنگ است.

غرفه المپیک ماهی (بارسلونا، اسپانیا)

مجسمه ماهی از فولاد ضد زنگ طلایی برای غرفه المپیک ۱۹۹۲ در بارسلونا، نمونه‌ای دیگر از هنر معماری فرانک گری است. این پروژه نشان دهنده پیشرفت تکنولوژی در معماری است. چراکه از یک نرم افزار سه بعدی طراحی هواپیما، برای تحقق این مفهوم استفاده شده است.

موزه گوگنهایم بیلبائو (بیلبائو، اسپانیا)

ساختمان گوگنهایم در اسپانیا، در دل یک کوه سنگ، شیشه و تیتانیوم تراشیده شده است. نکته هیجان انگیز این ساختمان این است که، در مدت یک شب، از یک مرکز پساصنعتی رو به افول، تبدیل به قطب فرهنگ و معماری شد. این موزه سبک فولدینگ، جایگاه این معمار را به‌عنوان یک استاد در میان معماران تثبیت کرده است و موجب تحریک اقتصاد شهر بیلبائو در اسپانیا شد.

موزه EMP (سیاتل، واشنگتن)

این موزه از صفحات فولادی ضدزنگ و صفحات آلومینیومی رنگی یکنواخت ساخته شده است. موزه EMP زاییده افکار موسس مایکروسافت است. این پروژه، تاکید بر سنت‌ها و موسیقی نواحی شمال غربی اقیانوس آرام را نشان می‌دهد.

بنیاد لویی ویتون (پاریس، فرانسه)

بنیاد لویی ویتون فرانک گری در محوطه یک پارک در پاریس مستقر شده است. این پروژه معماری در سال ۲۰۱۴ تکمیل شد. ساختار بیرونی این ساختمان شبیه یک کشتی با ۱۲ بادبان است. همچنین، شیشه‌ به کار رفته در نمای این ساختمان، با روش پیشرفته میلی‌متری به شکل منحنی درآمده‌ است.

مارتا هرفورد (هرفورد، آلمان)

در این ساختمان، آجر قرمز با یک سقف فولادی ضد زنگ درخشان ترکیب شده است. همچنین، این ساختمان شامل یک کارخانه نساجی در حیاط خود است.

مرکز استاتا (کمبریج، ماساچوست)

این ساختمان برای موسسه فناوری ماساچوست (ام‌آی‌تی) طراحی شده است.

ساختمان IAC (نیویورک، نیویورک)

این ساختمان ۹ طبقه، یکی از جذاب‌ترین ساختمان‌های اداری در جهان است. ساختمان اصلی این سازه، شیشه‌ای است و برج‌های پیچ‌خورده اطراف ساختمان، همانند یک قایق بادبانی عمل می‌کنند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب مواد بازیافتی به کمک المپیک توکیو می‌آیند! را بخوانید.

کنیا کشوری است که در آفریقا واقع شده است و از جاذبه‌های توریستی فراوانی برخوردار می‌باشد. همچنین، این کشور از نظر تنوع فرهنگی و آداب و رسوم می‌تواند حرف اول را در جهان بزند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا می‌خواهیم شما را با چند سنت باور نکردنی که هنوز در میان قبیله‌های آفریقایی وجود دارند آشنا کنیم. با ما همراه باشید.

دزدیدن عروس

در قبیله لاتوکا در کنیا، یک سنت باور نکردنی وجود دارد و آن این است که، وقتی یک مرد جوان می‌خواهد ازدواج کند، باید روش جالبی را برای به‌دست آوردن همسر آینده‌ خود انتخاب کند و آن چیزی نیست، جز این‌که همسر آینده خود را بدزدد.

والدین و بزرگترهای خانواده مرد جوان، به خانه پدر دختر رفته و از او می‌خواهند اجازه ازدواج دخترش را با پسر آن‌ها بدهد. در صورتی که وی با این موضوع موافقت کند در برابر چشم همه، خواستگار را به نشانه پذیرفتن درخواست او کتک خواهد زد. اما در صورتی که پدر با ازدواج دختر خود موافقت نکند، خواستگار دست بردار نبوده و در صورت رضایت ندادن خانواده دختر او را خواهد دزدید.

تف کردن به معنای دعای خیر

اعضای قبیله ماسایی در کنیا و تانزانیا، تف کردن را روشی برای ابراز کردن دعای خوشبختی می‌دانند. مردان با ریختن آب دهان خود روی بدن نوزادان برای او آرزوی خوشبختی می‌کنند. آن‌ها بر این باور هستند که اگر این کار را نکنند و یا با روش‌های دیگر تولد او را تبریک بگویند بدون شک آن بچه نفرین شده خواهد شد. جنگجویان ماسایی نیز قبل از دست دادن، با بزرگان قبیله خود آب دهان خود را کف دست خود می‌ریزند.

ضد آفتاب قرمز

مردم قبیله هیمبا در شمال کنیا، صورت‌های خود را با ترکیبی از چربی طبیعی و یک نوع خاک رس خاص می‌پوشانند. این ماده به دلیل داشتن مقادیر زیادی اکسید آهن قرمز رنگ است و از صورت آن‌ها در برابر نور شدید آقتاب محافظت می‌کند. به همین دلیل مردم هیمبا اکثرا پوستی متمایل به رنگ قرمز دارند.

 تمیز کردن بدن مرده

قبیله چوایکی از بزرگ‌ترین قبایل آفریقا است که در سراسر آفریقای جنوبی و مرکزی زندگی می‌کنند. وقتی یکی از افراد این قبیله می‌میرد، جنازه او را به جنگل برده و گلوی او را می‌برند و آب را با فشار وارد بدن او می‌کنند تا به اصطلاح تمیز شود. آن‌ها این کار را تا زمانی که روده‌ها و معده شخص مرده کاملا پاک شود ادامه می‌دهند.

زندگی با حیوانات

مردم قوم ماسایی در کنیا و تانزانیا قوانین سخت گیرانه‌ای برای کشتن جانوران وحشی دارند. آن‌ها عمدتا دامداری می‌کنند اما به حیوانات وحشی دست درازی نخواهند کرد. در واقع هر خاندانی خود را منتسب به یک گونه خاص جانوری می‌داند و هر خانواده، حیوانی که منتسب به خود می‌داند را در کنار خود داشته و مانند یکی از اعضای خانواده با آن رفتار خواهند کرد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب امپراطوری زنان کجاست؟ را مطالعه کنید.

شرکت گوگل، چند سال پیش روی پروژه عینک هوشمند کار می‌کرد، تا اینکه بطور کل ساخت چنین محصولی متوقف شد. اما گوگل تصمیم گرفته است، دوباره پروژه ساخت عینک هوشمند را ادامه دهد و شانس خودش را در بازار گجت‌های پوشیدنی امتحان کند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این عینک هوشمند گوگل بیشتر بخوانید.

عینک گوگل در واقع یک کامپیوتر پوشیدنی به حساب می‌آید. گوگل با یک طراحی ساده و معمولی سعی بر آن داشته است که عینکی با وزن کمتر از یک عینک آفتابی تولید کند که به مدت یک روز باتری آن شارژ را نگه می‌دارد.

دید کاربر از پشت عینک هوشمند

این عینک بدون شیشه است. در واقع یکی از چشم‌های کاربر کاملا آزاد بوده و تصویر توسط یک منشور بر روی چشم دیگر تابش می‌شود. تصویر نهایی معادل یک نمایشگر ۲۵ اینچی است، مادامی که کاربر در فاصله ۲٫۵ متری آن قرار بگیرد.

یک دوربین ۵ مگاپیکسلی در جلوی عینک وظیفه عکس‌برداری و فیلم‌برداری با کیفیت ۷۲۰ پیکسل را دارد. این دوربین به همراه صفحه نمایش، صفحه کنترل لمسی، باتری و سایر اجزا در سمت راست کاربر قرار داشته و بقیه اجزای عینک در قاب آن قرار گرفته‌ است.

نحوه برقراری ارتباط کاربر با عینک

این دستگاه قابلیت ارتباط با اینترنت به صورت وای-فای را دارد. همچنین، با اتصال به تلفن‌های هوشمند، می‌توان از اینترنت ۳G و ۴G بر روی این عینک گوگل استفاده کرد.

امکان استفاده از فناوری بلوتوث نیز در این عینک فراهم است. اما هنوز در نسخه‌های اولیه این دستگاه از درگاه سیم‌کارت، به صورت مجزا استفاده نشده‌ است.

انتقال صوت در این دستگاه نیز با استفاده از تکنولوژی هدایت استخوانی صورت می‌گیرد. یک المنت در داخل گوگل گلس، فریم عینک را به لرزه درمی‌آورد و این لرزش از طریق فریم به استخوان جمجمه کاربر منتقل می‌شود.

علت لزوم کاربرد این تکنولوژی این است که به کاربر امکان شنیدن صداهای محیطی را بدهد و خطر تصادف یا موارد مشابه بخاطر نشنیدن صداها، کاربر را تهدید نکند.

سیستم عامل این عینک اندروید است و حافظه داخلی آن، ۱۶ گیگابایت است که ۱۲ گیگابایت آن قابل استفاده است. همچنین، اپلیکیشن‌های پیام‌رسان، گاه‌شمار گوگل، گوگل مپس، فضای اجتماعی گوگل پلاس، جستجوگر گوگل، ******** تصویری گوگل و سایر موارد قبل از ارائه این عینک مورد استفاده کاربران گوگل بوده‌اند.

کنترل این عینک از طریق فرمان صوتی، صفحه لمسی جانبی و دکمه‌ای که روی آن قرار داده شده است، انجام می‌شود.

پیشنهاد مطالعه: مطلب کاربردی‌ترین اپلیکیشن‌های سفر بدون نیاز به اینترنت! را بخوانید.

اگر تیزر تبلیغاتی ژاپن را برای بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ در توکیو دیده باشید، حتما متوجه شده‌اید که این کشور می‌خواهد از نمادهای فرهنگی عامه‌پسند استفاده کند. همچنین، توکیو قصد دارد از فرصت المپیک استفاده کند تا پیامی درباره‌ پایداری و حفاظت از محیط زیست ارائه دهد. در این مقاله از مجله دلتا اقدام منحصر‌به‌فرد ژاپن، برای آماده‌سازی مدال‌های المپیک ۲۰۲۰ به شما معرفی می‌شود.

استفاده از بازیافت‌های الکترونیکی در المپیک ۲۰۲۰

این‌ طور که پیدا است، برنامه‌ریزان المپیک ۲۰۲۰ به فکر این هستند که تجهیزات الکترونیکی را بازیافت کنند تا مدال‌های طلا، نقره و برنز بازی‌های تابستانی بعدی را بسازند.

ایده‌ آن‌ها خیلی ساده است. برنامه‌ریزان به‌ جای اینکه از شرکت‌های معدن‌کاری بخواهند که فلزات ارزشمند و گرانبها را برای المپیک توکیو اهدا کنند، معتقدند که می‌توانند به اندازه‌ کافی، طلا، نقره و مس را از معدن شهری (بازیافت وسایل الکترونیکی) ژاپن تهیه کنند.

متاسفانه جمع‌آوری مقدار کافی از این مواد خام ممکن است مشکل باشد. با اینکه بازیافت وسایل الکترونیکی در ژاپن هر ساله بیش از میزان مورد نیاز جوایز المپیک تولید می‌شود. اما اکثر این مواد، برای ساخت لوازم الکترونیکی دیگر به کار می‌روند.

با اینکه این پروژه از سال ۲۰۱۷ میلادی و با جمع‌آوری وسایل از کار افتاده الکترونیکی که شامل گوشی‌های هوشمند و لپ‌تاپ‌های از کار افتاده است، آغاز شده. ولی کمیته برنامه‌ریزی المپیک، همچنان از شرکت‌ها می‌خواهد تا ایده‌هایی برای جمع‌آوری مقدار بیشتر لوازم الکترونیکی بازیافتی، مطرح کنند.

این کشور، بازیافت وسایل الکترونیکی را به عنوان روشی معرفی می‌کند که به شهروندان عادی اجازه می‌دهد در بازی‌ها نقش داشته باشند.

براساس اعلام برگزارکنندگان، وسایل الکترونیکی لازم، برای ساختن مدال‌های برنز بطور کامل جمع‌آوری شده و مواد لازم برای ساخت ۹۰ درصد مدال‌های طلا و ۸۵ درصد مدال‌های نقره نیز جمع شده است.

آیین خوردن انسان از طرف اکثریت جوامع نفرت‌انگیز محسوب می‌شود، اما این رسم هنوز زنده است. مناطقی در جهان وجود دارد که خوردن گوشت انسان ریشه در سنت آن‌ها دارد و بخشی از فرهنگ آن‌ها محسوب می‌شود. با مجله دلتا همراه باشید تا درباره برجسته‌ترین منطقه‌ای که در آن رسم آدم خواری انجام می‌شود، بیشتر بدانید.

رسم آدم خواری در قبیله فور (Fore) در جزیره پاپوآی گینه نو در اقیانوس آرام، به انتشار بیماری مرگبار مغزی «کورو» می‌انجامد و باعث همه‌گیری مصیبت‌باری در این جمعیت شده است. اما بر اساس یک بررسی جدید برخی از افراد این قبیله حامل ژنی هستند که ظاهرا از آنان در برابر بیماری کورو و سایر بیماری‌های پریونی مانند بیماری جنون گاوی محافظت می‌کند.

بیماری کورو یک اختلال نورولوژیک ناشی از پریون‌های عفونت‌زا است که باعث می‌شود، پروتئین‌ها بطور غیرطبیعی پیچ‌ بخورند و ضایعاتی را در مغز تشکیل دهند. اما اخیرا پژوهشگران کشف کرده‌اند که برخی از افرادی که از همه‌گیری کورو جان به دربردند، حامل یک جهش ژنتیکی به نام V127 هستند.

خوردن مغز مردگان

شیوع بیماری کورو در اعضای این قبیله در اوایل قرن بیستم شروع شد. همه‌گیری این بیماری در میان مردمان فور در دهه ۱۹۵۰ به اوج خود رسید و هر سال ۲ درصد از افراد قبیله را می‌کشت. اگرچه با توقف رسم آدم خواری در میان مردمان فور، موارد بیماری کورو کاهش‌یافته است، اما این بررسی جدید بیانگر آن است که این بیماری به انتشار خود ادامه داده است.

به‌گفته دانشمندان، جمعیت این منطقه ممکن است با افراد مقاوم به کورو جایگزین شده باشد. اما نکته مهمی که باید یادآور شد، این است که انجام آدم‌خواری بطور مستقیم باعث ایجاد مقاومت به کورو نمی‌شود. بلکه این جهش احتمالاً پیش از همه‌گیری کورو در این جمعیت وجود داشته است. همچنین، به‌نظر می‌رسد این جهش ژنتیکی از تغییر شکل پروتئین‌های پریون جلوگیری می‌کند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب ترسناک‌ترین مراسم تدفین در جهان! را مطالعه کنید.

محققان تلاش دارند تا بتوانند از طریق عکس سلفی وجود بیماری قلبی در افراد را تشخیص دهند. ارسال یک عکس سلفی برای پزشک می‌تواند یک راه ساده برای تشخیص بیماری قلبی در افراد مختلف باشد. انجمن قلب و عروق اروپا (ESC) پژوهشی در این زمینه انجام داده است که می‌توان از طریق الگوریتم‌های به کار گرفته شده در یادگیری هوش مصنوعی و با ارزیابی عکس‌های سلفی شخص، بیماری عروق کرونر را در افراد شناسایی کرد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این پژوهش جدید بخوانید.

الگوریتم مورد نظر نیاز به توسعه بیشتر داشته و باید روی گروه‌های بزرگ‌تری مورد آزمایش قرار گیرد. اما پژوهشگران این پروژه می‌گویند این الگوریتم می‌تواند به عنوان یک ابزار برای تشخیص بیماری قلبی به کار رود. بدین ترتیب گروه‌های پرخطر بهتر می‌توانند مورد بررسی بالینی قرار گیرند.

محقق ارشد این پروژه در توضیح آن می‌گوید، برای نخستین بار است که از هوش مصنوعی و ارزیابی چهره برای شناسایی بیماری‌هایی مانند مشکلات قلبی استفاده شده است. توسعه ابزار مبتنی بر یادگیری عمیق می‌تواند در جلوگیری از خطرهای مربوط به بیماری قلبی موثر باشد.

همچنین با استفاده از آن در مراکز درمانی تنها با ارسال عکس سلفی، می‌توان حتی از ملاقات حضوری نیز جلوگیری کرد. هدف اصلی این پژوهش بررسی و کشف بیماری‌های قلبی از طریق توسعه نوعی اپلیکیشن در جوامع پرخطر است تا کمتر به مراکز درمانی مراجعه شود.

در حال حاضر، برخی از نشانه‌هایی که در چهره دیده می‌شوند، می‌توانند با افزایش خطر بیماری قلبی در ارتباط باشند. اما برای انسان‌ها دشوار است که بیماری قلبی را با موفقیت از روی این نشانه‌ها پیش‌بینی کنند.

آزمایش روی بیماران

محققان در این پژوهش، ۵۷۹۶ بیمار از هشت بیمارستان متفاوت را بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ مورد بررسی قرار دادند. این بیماران، مراحل تصویربرداری را پشت سر گذاشتند تا رگ‌های خونی آن‌ها مورد بررسی قرار بگیرد.

پرستاران‌، تصاویری را با دوربین‌های دیجیتال از چهره بیماران گرفتند و همچنین با آن‌ها صحبت کردند تا داده‌هایی را در مورد موقعیت اجتماعی‌، سبک زندگی و سابقه پزشکی بیماران به دست آورند. رادیولوژیست‌ها نیز سطح بیماری قلبی را براساس تعداد رگ‌های خونی که تا ۵۰ درصد یا بیشتر باریک شده‌اند، ارزیابی کردند. این اطلاعات برای ابداع، آموزش و اعتبارسنجی الگوریتم یادگیری عمیق مورد استفاده قرار گرفتند.

پژوهشگران در مرحله بعد، الگوریتم را روی ۱۰۱۳ بیمار از ۹ بیمارستان متفاوت آزمایش کردند و آن‌ها را از آوریل تا جولای سال ۲۰۱۹ مورد بررسی قرار دادند.

آزمایش‌ها نشان داد که عملکرد این الگوریتم در مقایسه با روش‌های کنونی پیش‌بینی بیماری قلبی، بهتر است. این الگوریتم توانست وجود بیماری قلبی را در ۸۰ درصد بیماران تشخیص دهد.

همچنین این الگوریتم، عملکرد متعادلی دارد و اطلاعات بالینی اضافی، به بهبود عملکرد آن کمک نمی‌کنند. در نتیجه می‌توان از آن به سادگی برای پیش‌بینی بیماری قلبی براساس تصاویر چهره استفاده کرد. گونه‌ها، پیشانی و بینی، اطلاعات بیشتری را نسبت به بقیه قسمت‌های چهره در اختیار الگوریتم می‌گذارند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب دانشمندان به معکوس سازی روند پیری نزدیک شدند! را بخوانید.

بر خلاف رستوران‌های معمولی که در محیطی آرام و شیک به سرو غذا می‌پردازند، در این رستوران‌ها خون آشام‌ها و حتی میمون‌ها وظیفه پذیرایی از شما را بر عهده دارند. عجیب نیست؟! در این مطلب از مجله دلتا یکسری از رستوران‌ های عجیب و غریب را معرفی خواهیم کرد.

رستوران کایابوکیا تاورن (Kayabukiya Tavern)

در این رستوران واقع در توکیو، دو میمون با نام‌های ماکاکو و یات‌چان از شما پذیرایی می‌کنند. هر دوی این میمون‌ها کارمندان حرفه‌ای هستند. همینطور دستمزد خود را به صورت دانه‌های سویا دریافت می‌کنند. صرف غذا در چنین محیط عجیبی تجربه‌ای به یاد ماندنی را برایتان رقم خواهد زد.

رستوران یک وعده شام در آسمان (Dinner in the Sky)

این رستوران هوایی در کشور بلژیک قرار گرفته است. البته این رستوران در ۴۵ کشور دیگر دنیا نیز شعبه‌هایی دارد. وعده‌های غذایی بر روی یک میز با جرثقیل به آسمان می‌روند و چیده می‌شوند. این رستوران تجربه‌ای خاص و در عین حال ترسناک را برای مشتریانش ایجاد می‌کند.

رستوران فورتزا مدیکا (Fortezza Medicea)

رستوران فورتزا مدیکا، در نزدیکی برج پیزا در ایتالیا قرار دارد. این مجموعه در حقیقت یک قلعه نظامی ۵۰۰ ساله است. این رستوران امروزه به عنوان یک زندان امنیتی بزرگ و یک رستوران مجلل فعالیت می‌کند. به‌منظور صرف شام در این رستوران، مردم از ماه‌ها قبل میز خود را رزرو می‌کنند. در نهایت با تدابیر شدید امنیتی پلیس ایتالیا پای در این رستوران می‌گذارند. میهمانان در این رستوران، توسط دزدها، قاتلان و تبهکاران حرفه‌ای پذیرایی می‌شوند.

رستوران یک شام موقت (The Pop-Up Diner)

شهر فرارا در ایتالیا، به تازگی نوع جدیدی از رستوران را به دنیا معرفی کرده است. با مبلغ بسیار کمی می‌توانید یک شام برای دو نفر در یک رستوران شیک خریداری کنید. امکان دارد، این رستوران در طول یک روز به محل دیگری منتقل شود. رستوران‌های موقت شهر فرارا، کیفیت غذای بسیار مناسبی دارند. اگر از قبل ندانید که به صورت موقت دایر شده‌اند، نمی‌توانید آن ها را تشخیص دهید.

رستوران ربات‌ها (Robot Restaurant )

رستوران ربات‌ها، یکی دیگر از عجیب و غریب‌ترین رستوران‌های دنیا در کشور ژاپن است.

اگر به دنبال مکانی هستید که به غیر از صرف غذا چیزهای جدیدی هم تجربه کنید، پیشنهاد ما رستوران ربات‌ها است. در این رستوران ربات‌های خانم برای شما در محیطی پر زرق و برق به اجرای نمایش می‌پردازند.

رستوران درختی تایلند (The Dining Pod Koh Kood)

این رستوران در بالای یک درخت ساخته شده است. رسیدن به آن کمی زحمت دارد. در این رستوران می‌توان از تماشای دریا و جنگل لذت برد و بهترین غذاهای تایلندی را امتحان کرد.

رستوران تاریک لندن (Dans Le Noire)

در رستوران Dans Le Noire باید در تاریکی مطلق غذا بخورید. در این دنیای تاریک، تا زمانی که غذایتان تمام نشده نمی‌دانید چه می‌خورید. گفته می‌شود که این کار باعث تقویت چشایی، لامسه، بویایی و شنوایی می‌شود. همچنین، گارسون‌های این رستوران به طور کامل نابینا هستند. رستوران تاریک لندن یکی از پربازدید‌ترین رستوران‌ های عجیب و غریب دنیا به‌شمار می‌رود.

پیشنهاد مطالعه: مطلب لوکس‌ترین زندان‌های جهان که از دیدن آن‌ها حیرت می‌کنید! در مجله دلتا بخوانید.

مردم سراسر دنیا، رسوم عجیبی در تدفین مرده‌ها دارند، که هر کدام از باورهای مذهبی و تاریخ آن‌ها ریشه می‌گیرد. تبت نیز از آن دسته کشورهایی است که ساکنان آن از آداب و رسوم شگفت‌انگیزی پیروی می‌کنند و یکی از این آداب و رسوم عجیب متعلق به خاک‌سپاری مردگان آن‌ها است. با مجله دلتا همراه باشید تا شما را با مراسم تدفین در تبت آشنا کنیم.

تدفین در آسمان

راهبان این کشور طبق رسوم، نه تنها جسد عزیزان خود را در خاک دفن نمی‌کنند بلکه جنازه‌ها را جلوی کرکس‌ها انداخته تا گوشت آن‌ها را بخورند. در این مراسم تدفین در تبت پس از وداع با جسد در سومین روز مرگ شخص، جسد توسط یک راهب تکه تکه می‌شود و در بلندی‌های کوه‌ها قرار داده شده تا توسط پرندگان بخصوص کرکس‌ها خورده شوند. عقیده بوداییان تبت این است که، از این طریق جسم مرد‌ه‌ها به آسمان سپرده خواهد شد.

آن‌ها برای این کار؛ کرکس‌ها، لاشخورها و پرندگان مردار خوار را انتخاب کرده‌اند. هنگام این مراسم، جنازه را روی یک تخته سنگ مخصوص تکه تکه می‌کنند. سپس گوشت آن را به کرکس‌ها می‌دهند که از نظر آن‌ها تجسمی از فرشتگان است. گاهی هم جسد را رها می‌کنند تا لاشخورها خودشان آن را تمیز کنند. سپس استخوان‌هایش را جمع می‌کنند و با خودشان به پایین کوه می‌آورند و بعد از آن، جمجمه‌ها را در بخشی از یک دیوار سراسری و بزرگ قرار می‌دهند تا برای همیشه ماندگار شوند. گفته می‌شود از این طریق جسم مرده‌ها به آسمان سپرده خواهد شد. این رسم، نخستین بار در قرن دوازده انجام گرفت و هنوز هم ادامه دارد.

خیلی‌ها دلیل این مساله را سرزمین‌های پوشیده از برف و یخ، فلات تبت می‌دانند. یعنی زمانی که به هیچ طریقی نمی‌شود جسد را سوزاند و از بین برد، باید رهایش کرد تا خورده شود. پس چه بهتر که برای خورده شدن در یک مکان بلند نزدیک آسمان قرار بگیرد تا روح هم به دنبالش راه آسمان را در پیش بگیرد.

دیگر مراسم تدفین در تبت

دربخش‌های دیگری از تبت، شیوه‌های دیگر کفن و دفن نیز رایج است. بطور مثال، به آب سپردن جسد نشانه رتبه پایین فرد از نظر اجتماعی تلقی می‌شود. همچنین در مناطق محدودی در جنوب و جنوب شرقی تبت، مردم مرده‌های خود را در تابوت‌های چوبی می‌گذارند و سپس تابوت‌های چوبی را در غارهای مرتفع یا در بالای درختان آویزان می‌کنند.

بیشتر بوداییان فکر می‌کنند، جسد چیزی بیشتر از یک کشتی خالی نیست. یک کشتی که دیگر کسی نمی‌تواند سوارش شود. بنابراین باید به طبیعت، یعنی همان جایی که از آن آمده است برگردد. به همین دلیل در گذشته، خیلی‌ از مردم مرده‌های خود را به آسمان می‌سپردند. برای آن‌ها این کار نشانه بی‌پایان بودن زندگی و پوچی مرگ بود.

پیشنهاد مطالعه: مطلب امپراطوری زنان کجاست؟ را مطالعه کنید.